Trzech górników umawia się po szychcie ze swoim kierownikiem. Mają browary, coś do jedzenia, ale nie wiedzą dlaczego kierownik ich poprosił o spotkanie. Okazuje się, że przyprowadza syna właściciela kopalni, który chce studiować etnologię. Mężczyźni początkowo są oburzeni. Znów jakiś gorol będzie pisał farmazony o górnikach i Śląsku, ale z czasem otwierają się i zaczynają rozmawiać. Z tych opowieści wyłania się świat, który powoli odchodzi do przeszłości. To rzeczy nie tylko fedrowaniu, sporo tu o relacjach rodzinnych, marzeniach, rozczarowaniach... a może po prostu o życiu i przypadku? Może warto się odważyć i posłuchać co inni mają do powiedzenia. Też powinienem to u siebie zmienić. Przestać być tak zamkniętym i skupionym na własnym osądzie.
Mocną stroną komiksu jest niesamowity klimat opowieści. Pomimo minimalistycznej kreski przedstawiony świat w pełni porywa czytelnika. Co znajdzie w tej historii, a w zasadzie historiach? Jak głęboko spojrzy to może znajdzie swoje odbicie?
W recenzjach często pojawia się wątek zbyt małej ilości śląskiej gwary. Może i racja, ale też warto pamiętać, że tekst napisany w stuprocentowej gwarze byłby bardzo hermetyczny i to by mocno zawęziło grono odbiorców. Byłaby to wielka strata.
Przypadek sprawił, że to kolejny tytuł Kultury Gniewu, który poznałem w bibliotece. Bardzo mnie to cieszy.
Czarna studnia;
- autorzy: Igor Jarek, Judyta Sosna;
- wydawnictwo: Kultura Gniewu, 2019;
- kategoria: komiks, literatura polska.
Notka o autorze
Z wykształcenia politolog, z zawodu informatyk, a prywatnie miłośnik kina, komiksów i zwierząt.
Od kilku lat prowadzi bloga salomonik.eu, na którym wylewa swoje zachwyty i frustracje dotyczące poznawanej kultury (ludzkiej również).
Lubi dobre wspomnienia i dlatego wielokrotnie ogląda te same filmy i czasem zachowuje się jak bajtel w zabawkowym.Od kilku lat odkrywa świat komiksów.
Je mięso ;)
