Blog prowadzony przez pracowników Miejskiej Biblioteki Publicznej w Katowicach

Polska ma bardzo bogatą i momentami traumatyczną historię. Zmiany granic, zabory, wojny sprawiły, że znaczna część polskiego dziedzictwa kulturowego znajduje się poza granicami. Oczywiście trwają dyplomatyczne działania, które mają sprawić, że część dzieł sztuki wróci do polskich rąk, ale trzeba jasno sobie powiedzieć - nie wszystkie skarby zostaną zwrócone.

Czasem trzeba je odzyskać w inny, w mniej wyrachowany sposób. Trzeba je odzyskać za wszelką cenę, ale jednocześnie nie pozwolić by miał miejsce dyplomatyczny skandal. Wyprawa musi zostać utajniona, a jej uczestnicy nie mogą liczyć na oficjalne wsparcie rządu Polski.

„Bezcenny” opowiada o takiej właśnie wyprawie. Ma być trudna, ale możliwa do realizacji kradzież obrazu, ale szybko okazuje się, że nagłe pojawienie się obrazu jest pułapką, a w tle swoje działania prowadzą amerykańskie służby bezpieczeństwa. Skąd ich zamiłowanie do sztuki? Akcji w Bezcennym nie brakuje. Mamy włamanie, strzelaniny, a nawet wybuchy i lawiny. Odbiór psują przegadane fragmenty dotyczące historii, ale na szczęście nie dominują nad powieścią i akcja szybko wraca na właściwe tory.

Miłoszewskiemu udała się ta powieść, ale osobiście wolałem jak pisał o Szackim. W Bezcennym nie polubiłem żadnego z głównych bohaterów... a cyniczny Szacki nie dał się nie lubić ;). Na plus zaliczam dystans autora do wszystkiego o czym opowiada.. nie ma tu patriotycznych achów i ochów. Za to dzięki.
W planach mam szybką lekturę kolejnej części - prezenty staram się w miarę szybko czytać.

Recenzja pierwotnie ukazała się na salomonik.eu